Συγγραφέας: Θεοτόκης, Στέφανος-Κωνσταντίνος Θεοτόκης
Ημερομηνία γέννησης: 13 Μαΐου, 1872, Κέρκυρα
Φύλο: Άρρεν
Βιογραφία: Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης γεννήθηκε στην πόλη της Κέρκυρας. Έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του σε σχολεία της Κέρκυρας και από μικρός έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τις φυσικές επιστήμες.
Το 1887 εξέδωσε μια μελέτη για τον ηλεκτροχημικό τηλέγραφο και έστειλε μια μελέτη για το κυβερνώμενο αερόστατο στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών που επαινέθηκε. Το 1889 μετέβη για ανώτερες σπουδές στο Παρίσι και παρακολούθησε μαθήματα στην Φυσικομαθηματική Σχολή της Σορβόνης, χωρίς να πάρει κάποιο δίπλωμα. Το 1890 βρέθηκε στην Βενετία, όπου γνώρισε την μελλοντική του γυναίκα. Μετά την επιστροφή του από τη Βενετία εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα και γνωρίστηκε με τον Λορέντζο Μαβίλη με τον οποίο ανέπτυξε βαθιά φιλία και στη συνέχεια πήραν μέρος στην Κρητική Επανάσταση και στον πόλεμο του 1897. Tο 1899 δημοσίευσε σε συνέχειες το Πάθος και το Πίστομα στο περιοδικό Τέχνη του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου. Το 1901 δημοσίευσε στο Διόνυσο το διήγημα Juventus Mundi και τον επόμενο χρόνο την Κασσώπη. Το 1902 επισκέφτηκε τη Ζάκυνθο με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Διονύσιου Σολωμού και τον ίδιο χρόνο δημοσίευσε ένα άρθρο για τον Διονύσιο Σολωμό στην εφημερίδα Neue Presse της Βιέννης. Μέλος της «Συντροφιάς των Εννέα» οργάνωσε συνέδριο δημοτικιστών στην Κέρκυρα με την παρουσία του Αλέξανδρου Πάλλη (1905). Δημοσίευσε επίσης τις μεταφράσεις του και τα πρώτα του πεζά στα περιοδικά της εποχής (Η τέχνη 1898-1916, Ο Διόνυσος 1901-1902, Ο Νουμάς 1904-1916).
Ο Θεοτόκης ταξίδευσε για σπουδές και πάλι στην Ευρώπη, παρακολουθώντας με την ιδιότητα του ακροατή για τέσσερα εξάμηνα μαθήματα στο πανεπιστήμιο του Μονάχου (1907- 1909). Στο Μόναχο ο Θεοτόκης συναντήθηκε με τον Κωνσταντίνο Χατζόπουλο, ο οποίος ήταν εγκατεστημένος εκεί. Τα έργα του Καρλ Μαρξ ήταν ήδη γνωστά στον Θεοτόκη και επιστρέφοντας στην Ελλάδα ο Θεοτόκης συμμετέχει στην ίδρυση του «Σοσιαλιστικού ομίλου» και του «Αλληλοβοηθητικού εργατικού συνδέσμου Κερκύρας» (1910-1914), ενώ παράλληλα γίνεται ένθερμος υποστηρικτής του κινήματος για την χειραφέτηση των γυναικών. Η ιδεολογική του κατεύθυνση της εποχής εκείνης, θα εκδηλωθεί άμεσα στο λογοτεχνικό του έργο. Η εποχή αυτή είναι η πλέον παραγωγική και δραστήρια περίοδος του Κ. Θεοτόκη. Στο χώρο της πρωτότυπης λογοτεχνικής δημιουργίας ο Θεοτόκης ασχολήθηκε κυρίως με την πεζογραφία. Ξεκίνησε γράφοντας διηγήματα (κυρίως κατά την περίοδο 1898-1910) με επιρροές από τον γερμανικό ιδεαλισμό και τη σκέψη του Νίτσε και θέματα μυθολογικά μεσαιωνικά και άλλα, όλα απομακρυσμένα από τη σύγχρονή του πραγματικότητα. Σύντομα άλλαξε κατεύθυνση και διέγραψε μια εξελικτική πορεία από την ψυχογραφική ηθογραφία προς τον κοινωνικό ρεαλισμό (επιρροές από το σοσιαλισμό) και το νατουραλισμό. Σταθμοί της νέας πορείας του υπήρξαν τα έργα Η τιμή και το χρήμα (1914), Κατάδικος (1919), Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλλα (1920), Οι σκλάβοι στα δεσμά τους (1922). Τα έργα αυτά αναδεικνύουν κυρίως την κοινωνική διάσταση των προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Ο Θεοτόκης ασχολήθηκε και με την ποίηση. Έγραψε τριάντα δύο σονέτα με ερωτική κυρίως θεματολογία. Άξιες λόγου είναι επίσης οι φιλολογικές του μελέτες και οι εξαιρετικά φροντισμένες μεταφράσεις σημαντικών έργων της παλαιότερης και σύγχρονής του παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το μεταφραστικό του έργο δεν περιορίζεται σε μεταφράσεις από τα σανσκριτικά και τα λατινικά αλλά εμπλουτίζεται με μεταφράσεις από ποιήματα του Σαίξπηρ, Γκαίτε Φλωμπέρ κ.α. Ο πρόωρος θάνατος του ύστερα από μακροχρόνια ασθένεια, στέρησε τα νεοελληνικά γραμματεία από μιαν υψηλή συνείδηση και έναν σπουδαίο λογοτέχνη.
Επιλεγμένη βιβλιογραφία
Χρονολόγιο του Κωνσταντίνου Θεοτόκη
1872 | Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης γεννήθηκε στους Καρουσάδες της Κέρκυρας. |
1884 | Έκδοση της εφημερίδας Ελπίς σε συνεργασία με τον αδερφό του Κωνσταντίνο (σε ηλικία 14 χρόνων). |
1887 | Έκδοση μελέτης για τον ηλεκτροχημικό τηλέγραφο και αποστολή μιας μελέτης για το κυβερνώμενο αερόστατο στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών, η οποία απέσπασε έπαινο. |
1889 | Εγγραφή του στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης για σπουδές φυσικομαθηματικών επιστημών. |
1890 | Συνέχεια σπουδών στη Βενετία, γνωριμία με βαρώνη Ερνεστίνη φον Μάλοβιτς (17 χρόνια μεγαλύτερή του). |
1893 | Γάμος με τη βαρώνη και εγκατάστασή τους στον οικογενειακό πύργο του στους Καρουσάδες, στην Κέρκυρα. |
1896 | Πήρε μέρος εθελοντικά στην Κρητική Επανάσταση και στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, στη Θεσσαλία. |
1899 | Δημοσίευση σε συνέχειες το “Πάθος και το Πίστομα” στο περιοδικό “Τέχνη” του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου. |
1901 | Δημοσιεύει στο “Διόνυσο” το “Juventus Mundi” το και κατόπιν το “Κασσώπη”. |
1902 | Επίσκεψη στη Ζάκυνθο με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Διονυσίου Σολωμού. Δημοσίευση τον ίδιο χρόνο άρθρου για τον ποιητή Σολωμό στην εφημερίδα Neue Presse της Βιέννης. |
1904 | Δημοσίευση στο Νουμά τη διατριβή του Σανσκριτική και καθαρεύουσα. |
1905 | Οργάνωση συνεδρίου δημοτικιστών στην Κέρκυρα με αφορμή την εκεί επίσκεψη του Αλέξανδρου Πάλλη. Οι καλεσμένοι επίσης, Κωστής Παλαμάς, Γιάννης Ψυχάρης και Ιωάννης Γρυπάρης δεν παρευρέθηκαν. |
1907 | Βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου για σπουδές. |
1909 | Επιστροφή στην Κέρκυρα, υποδοχή του σοσιαλιστή Μαζαράκη. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Σοσιαλιστικού Ομίλου Κερκύρας και κατόπιν του Αλληλοβοηθητικού Εργατικού Συνδέσμου Κερκύρας. |
1916 | Προσχώρησε στο βενιζελικό κίνημα της Θεσσαλονίκης, όπου και παρέμεινε λίγο διάστημα, αναλαμβάνοντας διάφορες αποστολές. |
1918 | Με την ήττα της Αυστροουγγαρίας στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και την οικονομική κατάρρευση της οικογένειας της γυναίκας του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ανέλαβε τη θέση του επιμελητή στις εκδόσεις Ελευθερουδάκης. |
1919-1922 | Ανέλαβε τη θέση του γραμματέα της Εθνικής Βιβλιοθήκης, αλλά με πολύ χαμηλή αμοιβή. |
1922 | Το 1922, άρρωστος με καρκίνο, εγχειρίστηκε στον «Ευαγγελισμό» και αναχώρησε αμέσως για την Κέρκυρα. |
1923 | Πέθανε στην Κέρκυρα το 1923 αφήνοντας ανολοκλήρωτο το τελευταίο του έργο Ο πάπας Ιορδάνης Πασίχαρος και η ενορία του. |
Ποιητική Συλλογή