Κωνσταντίνος Θεοτόκης (13 Μαΐου 1872, Κέρκυρα – 1 Ιουλίου 1923, Κέρκυρα), Έλληνας μυθιστοριογράφος της ρεαλιστικής σχολής, του οποίου η καθαρότητα της δημοτικής γλώσσας ήταν εμπλουτισμένη με Κερκυραϊκούς ιδιωματισμούς. Ο Θεοτόκης προέρχεται από μια αριστοκρατική οικογένεια που είχε καταφύγει στην Κέρκυρα μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453.
Μετά τη συμμετοχή του στην Κρητική εξέγερση εναντίον των Τούρκων (1897), ασπάστηκε τον σοσιαλισμό. Έχοντας εντρυφήσει στην Ευρωπαϊκή λογοτεχνία από τα χρόνια που βρισκόταν στο Παρίσι και τη Βενετία, παρήγαγε διάφορες μεταφράσεις εκτός από τις κλασικές σύντομες ιστορίες και τα αφηγήματά του. Το μεγάλο του μυθιστόρημα “Οι σκλάβοι στα δεσμά τους” 1922), που λαμβάνει χώρα στην Κέρκυρα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου κοινωνικής αλλαγής, αποκαλύπτει την παλαιά αριστοκρατία που προσπαθεί να διατηρήσει έναν τρόπο ζωής που έχει ξεπεραστεί από καιρό, την παρακμή της αστικής τάξης και τους νεόπλουτους που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τον πλούτο τους για να αγοράσουν το κοινωνικό τους status. Οι δύο μεγάλες ιστορίες, “Ο κατάδικος” (1919) και “Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα” (1920) είναι επίσης αξιοσημείωτες.
Πίτερ Μακριτζ, καθηγητής σύγχρονης ελληνικής, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Κέρκυρα
1η Στάση: Σπίτι οικογένειας Κωνσταντίνου Θεοτόκη, το σημερινό ξενοδοχείο «Bella Venezia», κοντά στην κεντρική πλατεία Λεωνίδα Βλάχου.
Το αρχοντικό της οικογένειας Θεοτόκη σήμερα διαμορφωμένο εσωτερικά στεγάζει το ονομαστό σε όλον τον κόσμο ξενοδοχείο “Bella Venezia”. Το ξενοδοχείο αυτό κατεστράφη ολοσχερώς από εμπρηστική βόμβα που δέχτηκε την νύχτα της 13ης Σεπτεμβρίου του 1943 όταν οι Γερμανοί βομβάρδισαν και κατέκαυσαν σχεδόν όλη την πόλη της Κέρκυρας. Μετά τον πόλεμο το ξενοδοχείο ανοικοδομήθηκε πάντα στην αρχική του μορφή. Εκεί, στο κτίριο αυτό, στην πόλη της Κέρκυρας, γεννήθηκε το 1872, ο Στέφανος – Κωνσταντίνος Θεοτόκης, μια εμβληματική μορφή των ελληνικών γραμμάτων. Πατέρας του ήτανε ο Μάρκος Θεοτόκης και μητέρα του η Αγγελική Πολυλά, ανιψιά του Ιάκωβου Πολυλά.
2η Στάση: Μουσείο Σολωμού
Στην κεντρική αίθουσα του Μουσείου στον πρώτο όροφο, μια σειρά από ελαιογραφίες σύγχρονων κερκυραίων καλλιτεχνών αποτυπώνουν και τις μορφές των νεότερων εκπροσώπων της επτανησιακής σχολής Λορέντζου Μαβίλη και Κωνσταντίνου Θεοτόκη. Αναλυτικά οι ένδεκα προσωπογραφίες απεικονίζουν τους ποιητές: Διονύσιο Σολωμό, Κωστή Παλαμά, Κ.Π. Καβάφη, Άγγελο Σικελιανό, Κώστα Βάρναλη, Κ.Γ. Καρυωτάκη, Γιώργο Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη και Γιάννη Ρίτσο, καθώς και τους πεζογράφους Κωνσταντίνο Θεοτόκη και Νίκο Καζαντζάκη.
3η Στάση: Boschetto – Άγαλμα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη
Το Μποσκέτο – που στα ιταλικά σημαίνει μικρό άλσος – είναι ένας μικρός δημόσιος κήπος μεταξύ της βορεινής τάφρου του Παλαιού Φρουρίου και της Κάτω πλατείας στην Σπιανάδα. Το Μποσκέτο είναι ένα πολύ όμορφο σημείο για βόλτα και προσφέρει εντυπωσιακή θέα στην τάφρο του Φρουρίου. Ο ολάνθιστος αυτός κήπος με λουλούδια και φυτά έχει παραλληλόγραμμο σχήμα και είναι σχεδιασμένος με συμμετρία που παραπέμπει σε Αναγεννησιακό Ιταλικό κήπο. Το Μποσκέτο έχει δύο εισόδους, την κεντρική, επί της οδού Αγωνιστών Πολυτεχνείου και μια μικρότερη στην αριστερή πλευρά του, δίπλα από τον ναό της Παναγίας Μανδρακίνας. Μπαίνοντας από την κεντρική είσοδο θα δείτε ακριβώς απέναντί σας τον Ανδριάντα του Γκύλφορντ, του Άγγλου φιλέλληνα που πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Κέρκυρα. Δεξιά και αριστερά του αγάλματος υπάρχουν δύο ίδια πέτρινα ημικυκλικά παγκάκια, πλαισιωμένα από περιστύλιο. Στο χώρο υπάρχουν και άλλες προτομές και αγάλματα συγγραφέων και φιλελλήνων που έζησαν στο νησί. Ένα μεγάλο σιντριβάνι στο κέντρο και δύο μικρότερα τοποθετημένα συμμετρικά στις δύο άκρες του κήπου και μια μικρή παιδική χαρά συμπληρώνουν την εικόνα στο Μποσκέτο. Και αν δεν χορτάσατε από το μικρό συτό κομμάτι πρασίνου, ακριβώς δίπλα από το Μποσκέτο, προς τη μεριά των Ανακτόρων, υπάρχει ακόμα ένας δημόσιος πανέμορφος κήπος, ο Κήπος του Λαού, με όμορφη θέα στο Παλαιό Φρούριο και το νησάκι Βίδο.
4η Στάση: Το χωριό Καρουσάδες – Αρχοντικό του Κωνσταντίνου Θεοτόκη
Οι Καρουσάδες είναι ένα χωριό που βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά της Κέρκυρας. Απέχει περίπου 40 χλμ. από την πόλη της Κέρκυρας. Είναι ένα κεφαλοχώρι το οποίο ξεχωρίζει για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των οικισμών του. Οι Καρουσάδες έχουν φιλαρμονική ορχήστρα η οποία είναι δημοτική και ιδρύθηκε το 1980. Σύμφωνα με μία άποψη, το χωριό έχει πάρει το όνομα του από πρόσφυγες που ήρθαν στο νησί της Κέρκυρας από την πόλη Καρούσα του Εύξεινου Πόντου. Στους Καρουσάδες εγκαταστάθηκε το 1453 η οικογένεια Θεοτόκη, της οποίας το αρχοντικό διατηρείται μέχρι σήμερα, χωρίς να είναι προσβάσιμο στο κοινό.
