Συγγραφέας: Κάλβος, Ανδρέας Κάλβος

Ημερομηνία Γέννησης: Απρίλιος 1792, Ζάκυνθος

Γένος: Άρρεν

Βιογραφία: Ο Ανδρέας Κάλβος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, πρωτότοκος γιος του κερκυραίου αξιωματικού του βενετικού στρατού Ιωάννη Κάλβου και της ζακύνθιας αριστοκράτισσας Αδριανής Ρουκάνη. Μετά τη διάλυση του γάμου των γονιών του ο πατέρας του έφυγε για την Ιταλία, και ο ποιητής αναχώρησε το 1802 με τον μικρότερο αδερφό του Νικόλαο, για να ζήσουν μαζί του. Ο Κάλβος έμαθε τα πρώτα γράμματα στη Ζάκυνθο και συνέχισε τις σπουδές του στην ελληνική παροικία στο Λιβόρνο και στη Φλωρεντία, όπου συνδέθηκε φιλικά με τον Ανδρέα Λουριώτη (1808). Εκεί έγραψε στα ιταλικά το Άσμα στο Ναπολέοντα (1811). Το 1812 γνωρίστηκε στη Φλωρεντία με τον Ugo Foscolo, ο οποίος τον προσέλαβε αντιγραφέα του και δάσκαλο του προστατευομένου του Στέφανου Βούλτσου. Ακολούθησε συγκατοίκησή του με το Foscolo και βραχύ διάστημα παραμονής των δυο φίλων στην Ελβετία. Ακολούθησε ρήξη στις σχέσεις του με το Foscolo και το 1819 πραγματοποιήθηκε ο γάμος του με την Αγγλίδα Maria Teresa Josephine Thomas, η οποία πέθανε τον ίδιο χρόνο. Μετά το θάνατο της γυναίκας του συνδέθηκε με την παλιά του συμμαθήτρια Susan F. Ridout, σχέση που δεν ευδοκίμησε. Το φθινόπωρο του 1820 μετά από σύντομη παραμονή στο Παρίσι επέστρεψε στη Φλωρεντία και εντάχθηκε στο κίνημα των Καρμπονάρων. Την ίδια χρονιά συνελήφθη από την αστυνομία και απελάθηκε στη Γενεύη. Στη Γενεύη έμεινε από το 1821 ως το 1824 και έγραψε τις δέκα πρώτες Ωδές, τις οποίες τύπωσε το 1824 με τον τίτλο Λύρα. Το 1825 ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου πήρε μπήκε στους φιλελληνικούς κύκλους και συνδέθηκε με Έλληνες λόγιους. Εκεί πραγματοποιήθηκε η έκδοση της νέας σειράς των Ωδών το 1826, με γαλλική μετάφραση του φίλου του ποιητή και φιλέλληνα Panthier de Censay μαζί με τα Λυρικά του Αθανάσιου Χριστόπουλου. Μετά την έκδοση των Ωδών αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα. Κατά την επιστροφή του, προτού φτάσει στο Ναύπλιο, πέρασε από τη Μήλο και την Ύδρα, από όπου έγραψε ανταποκρίσεις προς το γαλλικό περιοδικό “Revue Encyclopédique”, με τις οποίες επιθυμούσε να παρουσιάσει στους Ευρωπαίους μια εικόνα της επαναστατημένης Ελλάδας. Στο Ναύπλιο απογοητεύεται από τις διχόνοιες της επανάστασης και πηγαίνει στην Κέρκυρα τον Αύγουστο του 1826. Εκεί αποκτά φήμη ως διανοούμενος και λόγιος και η «Ιόνιος Ακαδημία» του απένειμε τον «διδακτορικόν βαθμόν της Φιλοσοφίας» και το δάφνινο στεφάνι, τιμές τις οποίες είχε προσφέρει μόνο σε διακεκριμένους λόγιους της εποχής. Γενικά για τη διδακτική δράση του Κάλβου στην Κέρκυρα έχουμε συγκεχυμένες πληροφορίες. Φαίνεται πάντως ότι από το 1840 δίδασκε στο Πανεπιστήμιο Φιλοσοφία και στο Γυμνάσιο Ιταλική Φιλολογία. Στις 24 Ιανουαρίου 1841, ο Κάλβος διαδέχτηκε τον Φραγκίσκο Οριόλη στη θέση του διευθυντή του Ιόνιου Γυμνασίου. Σε ηλικία 60 χρόνων πηγαίνει στο Louth του Linconshire, παντρεύεται τη δεύτερη γυναίκα του (1853), η οποία ήταν δασκάλα και ανοίγει ένα ανώτερο παρθεναγωγείο, όπου ο ίδιος δίδασκε μαθηματικά και ξένες γλώσσες. Το Νοέμβριο του 1869 πεθαίνει και θάβεται στο νεκροταφείο του Keddington.

Η μετακομιδή των οστών του Ανδρέα Κάλβου από την Αγγλία στη Ζάκυνθο.

Το θέμα της μετακομιδής των οστών του Κάλβου από την Αγγλία προέκυψε για πρώτη φορά κατά το Α΄ Πανιόνιο Συνέδριο του 1938 στην Ιθάκη. Το Συνέδριο ανέθεσε στον τότε πρόεδρο της Εταιρείας Επτανησιακών Μελετών Κ. Σολδάτο να ερευνήσει για την ανεύρεση του τάφου του Κάλβου. Ο τάφος βρέθηκε και συγκροτήθηκε ευρεία επιτροπή για τη μετακομιδή των οστών για τον εορτασμό των εβδομήντα χρόνων από το θάνατό του. Όμως ο πόλεμος διέκοψε αυτή την προσπάθεια. Στα 1952 ο Δήμαρχος Ζακυνθίων Νικόλαος Φιλιώτης ανακίνησε το θέμα με γράμμα που έστειλε στο γιο του παλαιού προξένου στη Ζάκυνθο Ροβέρτου Σάρτζεντ. Το Μάρτιο του 1959, με την ευκαιρία των ενενήντα χρόνων από το θάνατο του Κάλβου, ο Σύλλογος των Επτανησίων Σπουδαστών, έθεσε το θέμα στο Υπουργείο Παιδείας. Λίγο αργότερα, με πρωτοβουλία του Σωματείου «Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων» πραγματοποιήθηκε ευρεία σύσκεψη κοινωνικών και πνευματικών παραγόντων με σκοπό τη συγκρότηση επιτροπής εορτασμού με την ευκαιρία της μετακομιδής των οστών. Για την καλύτερη επιτυχία της προσπάθειας αποφασίσθηκε η επιτροπή Ζακύνθου να πλαισιωθεί από τριάντα πέντε πνευματικούς και κοινωνικούς παράγοντες της Ζακύνθου που έμεναν στην Αθήνα. Σημαντικό ρόλο για την επιτυχία της προσπάθειας αυτής έπαιξε και ο μετέπειτα Νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης, που τότε ήταν πρεσβευτής της Ελλάδας στο Λονδίνο. Έτσι μετά από συντονισμένες ενέργειες στις 19 Μαρτίου 1960 έφτασαν στην Ελλάδα τα οστά του ποιητή και της γυναίκας του, ενώ στις 5 Ιουνίου με το πολεμικό «Χατζηκωσταντής» έφτασαν στη Ζάκυνθο, όπου αναπαύονται στο Μαυσωλείο του «Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων», δίπλα στα οστά του εθνικού μας ποιητή, Διονύσιου Σολωμού.

---

---

Επιλεγμένη βιβλιογραφία

---

Χρονολόγιο Ανδρέα Κάλβου

1792	Γέννηση στη Ζάκυνθο.
1802	Στο Λιβόρνο με τον πατέρα και τον αδερφό του.
1811	«Canzone a Napoleone».
1812	Διαμονή στη Φλωρεντία. Γνωριμία με τον Ugo Foscolo στη Φλωρεντία.
1813	Συγγραφή της τραγωδίας Teramene.
1814	Ode agli Ionii (γρ.), Le Danaidi (γρ.), μτφρ. ποιημάτων του G. Meli από τη σικελική διάλεκτο στα ιταλικά.
1815	Θάνατος της μητέρας του στη Ζάκυνθο.
1816	Εγκαταλείπει τη Φλωρεντία και βρίσκεται με τον Ugo Foscolo στη Ζυρίχη και από τον Σεπτέμβρη στο Λονδίνο.
1817	Ρήξη στη σχέση του με τον Ugo Foscolo.
1818	Le Danaidi, tragedia di Andrea Calbo (έκδ. Λονδίνο). Γνωριμία με τον Bartolomeo De Sanctis, ιδρυτή του περιοδικού L’ Ape Italiana a Londra (1819, 13 τεύχη στα οποία θα συνεργαστεί ο Κάλβος). Διάλεξη στα Argyll Rooms για την αρχαία και τη νέα ελληνική γλώσσα.
1819	«Ελπίς Πατρίδος» (έκδ. Λονδίνο). Remarks on a Passage in Eusebius’s Ecclesiastical History, with Translations in Modern Greek and Italian (Communicated by M. Calbo to the Rev. F. Nolan) (1818;). Παντρεύεται τη Maria Th. J Thomas. Διαλέξεις στα Argyll Rooms. Θάνατος της γυναίκας του. Αλληλογραφία με τον Γκίλφορντ.
1820	Βιβλίο Δημοσίων Προσευχών της Εκκλησίας των Αγγλικανών (Ψαλμοί του Δαυίδ). Italian Lessons. Επιστροφή στην Ιταλία.
1821	Τον Απρίλιο εγκαταλείπει οριστικά την Ιταλία διωγμένος από τις αρχές με την κατηγορία της συμμετοχής στο κίνημα των Καρμπονάρων. Τον Μάιο βρίσκεται στη Γενεύη.
1822	Παράδοση μαθημάτων ιταλικής και ελληνικής γλώσσας. Συνδέεται με το φιλελληνικό κίνημα.
1823	Συμμετοχή στις δραστηριότητες του φιλελληνικού κινήματος στη Γενεύη για την περίθαλψη Ελλήνων προσφύγων.
1824	Λύρα (Γενεύη). Γαλλική μετάφραση των ποιημάτων της Λύρας σε πεζό από τον Stanislas Julien στο Παρίσι.
1825	Εγκατάσταση στο Παρίσι.
1826	Κυκλοφορούν τα Λυρικά στο Παρίσι με γαλλική μετάφραση του Guillaume Pauthier (de Censay). Στον ίδιο τόμο συμπεριλαμβάνονται και τα Λυρικά του Χριστόπουλου. Επιστολή στον στρατηγό Lafayette. Αναχώρηση το καλοκαίρι για την Ελλάδα. Άφιξη στο Ναύπλιο. Εγκατάσταση τελικά στην Κέρκυρα.
1827	Ανακηρύσσεται διδάκτορας της Φιλοσοφίας από την Ιόνιο Ακαδημία και διδάσκει μαθήματα γενικής φιλολογίας. Παραιτείται το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου και αρχίζει να παραδίδει ιδιωτικά μαθήματα. Κυκλοφορεί η μετάφραση του Recherches sur la nature du Calcul Différentiel (=Έρευνα περί της φύσεως του διαφορικού υπολογισμού” του Καραντινού), του συναδέλφου του στην Ιόνιο Ακαδημία, Ι. Καραντηνού (Κέρκυρα).
1836	Δεύτερη καθηγεσία στην Ιόνιο Ακαδημία.
1837	Παραίτηση τον Νοέμβριο από την Ιόνιο Ακαδημία.
1840	Τρίτη καθηγεσία στην Ιόνιο Ακαδημία (-1841)
1841	Διευθυντής για περίπου ένα χρόνο στο Γυμνάσιο Κέρκυρας.
1846	Δημοσίευση αποσπάσματος από τον Inno alle Grazie του Foscolo με εισαγωγικό σημείωμα.
1849	Κυκλοφορία της εφημερίδας Πατρίς (-1852) στην Κέρκυρα. Ανάμεσα στους συντάκτες είναι και ο Ανδρέας Κάλβος.
1852	Αναχωρεί οριστικά για την Αγγλία.
1853	Γάμος με την Charlotte Augusta Wadams.
1857	Μετακομίζει από το Στράτφορντ στο Λονδίνο.
1864	Κυκλοφορεί στην Αθήνα ο τόμος Ωδαί Κάλβου του Ζακύνθιου (ανατυπωθείσαι κατά την Παρισιανήν έκδοσιν του 1826.
1865	Εγκαθίσταται στο Λάουθ του Λινκολνσάιρ. Εργάζεται ως καθηγητής στο σχολείο θηλέων που διευθύνει η γυναίκα του.
1869	Στις 3 Νοεμβρίου θάνατος του ποιητή και ενταφιασμός του στο Louth.